بررسی روند تغییرات دمای ایستگاه همدید شیراز به روش آماری مَن کِندال

مسألهی تغییر اقلیم و تمایل به گرم شدن کرهی زمین و پیامدهای ناشی از آن علاوه بر صاحبان علم، افکار دولتمردان و سیاستمداران را نیز در سراسر دنیا به خود جلب کرده است.جهت بررسی دمای کرانگین سالانهی ایستگاه همدید شیراز از دادههای 42 ساله با بازهی زمانی 0911 0930 استفاده شد. از دادههای متوسط جهانی ناهنجاریهای دما در بازهی -زمانی 0933 تا 0930 ، جهت بررسی رابطهی بین دماهای کرانگین با گرمایش جهانی استفاده شد. روشهای آماری رگرسیون خطی و آمارهی مَن کِندال برای آزمون معنیداری روند - تغییرات سریهای دمایی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که بهرغم عدم وجود روند در دورهی درازمدت، پس از شروع پدیدهی آغاز سرد، حدّاقل مطلق دمای روزانهی شیراز با شیبی نزولی رو به کاهش نهاده است. حداکثر سالانهی مطلق دمای روزانهی شیراز با شیبی صعودی رو به افزایش است که نشاندهندهی افزایش تدریجی دماهای بیشینه و شدت گرفتن گرمای تابستانه است